Çiçek bahçede, balık denizde, kuş gökyüzünde, çocuk da sokakta güzel. Bizler sokağın hakkını vererek sokakta oynayan belki de son nesiliz. Şimdiki çocuklar evde bilgisayar başında, terlemeden, kirlenmeden, düşmeden, dayak yemeden, kavga etmeden güzel güzel büyüyorlar. İçimiz çocuklar gözümüzün önünde olunca çoğu zaman daha rahat ediyor biliyorum. Çünkü şu da bir gerçek ki sokaklar da eski sokaklar değil. Belki de biraz da bu yüzden, yani biz sokağı eskisi gibi güvenli bulmadığımız için çocukları eve ve dolayısıyla teknolojiye mahkum ediyoruz.